MC Tarsisius
Goede avond beste Vrienden van Toeterdonk,
Op de feestelijke tonen van Handel heten wij U allen van harte welkom op deze unieke locatie.
Vanavond vieren we feest met het 10-jarig bestaan van onze fanfare.
Waarschijnlijk is Toeterdonk nog steeds de jongste fanfare in ons land.
En als 10-jarige willen wij U laten delen in onze feestvreugde met een gratis concertje – zo heten we dat in alle bescheidenheid – en een drankje nadien.
Toeterdonk, ontstaan in 2011, met als stuwende kracht onze eerste dirigente, Joke Verschueren
(Als je een beetje zoekt vind je ze wel op de achterste rij rechts, soms wat verstopt achter haar reuze instrument de bastuba), heeft ondertussen een mooi palmares opgebouwd.
We gaan het daar nu niet uitgebreid over hebben (beloofde ik aan het bestuur), maar, zoals bij het dagelijkse VRT nieuws standaard herhaald wordt: ”meer informatie hierover vindt u op onze website Toeterdonk.be, die wel iets leuker is.
En o ja, van de media gesproken, wij hebben vanavond de pers niet uitgenodigd. We vonden dat dit een intiem feestje met de trouwe fans mocht zijn, waarop we ook wel wat losser kunnen praten en bv een tipje van de interne keuken van Toeterdonk kunnen oplichten, zonder al te veel gêne. Vrienden onder vrienden, die op mekaar kunnen vertrouwen en ook kunnen zwijgen mocht het nodig zijn.
April 2011 was de geboortemaand van Toeterdonk. Wat een gekke naam op het eerste gezicht, zeiden sommigen toen. Maar onder leiding van Joke werd democratisch gestemd en werden alle mogelijke andere namen gewikt en gewogen en geschrapt.
Stel U even voor dat we:
- “Vlijt en Volharding”,
- “Door wilskracht sterk“,
- “Tot ons genoegen“,
- “Willen is kunnen“,
- “De Vlaamse jongens“,
- “Trouw in deugd“,
Of
- “Sint Willebrordus“
… zouden heten!
Neen dus.
Begin september 2011, en dat vertrouwen we aan U beste vrienden voor het eerst toe, was Toeterdonk al zover dat ze met de bestaande nog beperkte bezetting, een eresaluut konden brengen op het huwelijk van Lisa Verschueren, tweelingzus van Joke, met Simon Van Hoecke.
Niemand kon toen vermoeden wat daar de gevolgen zouden van zijn voor Toeterdonk, Tildonk en de omliggende gemeenten.
10 jaar is een decennium
Is een tinnen jubileum
Een vakbonder spreekt van anciënniteit die zich laat voelen in het loonzakje
10 jaar is in een huwelijk een prachtprestatie!!
We wilden ons feest al vroeger inplannen, maar …. stak er een stokje voor.
Ik stel voor dat we dat woord trouwens, dat begint met C en eindigt op -ona of -ovid, vanavond niet uitspreken. Ik stel voor dat we het alsnog vervangen door SPRUITJES.
Spruitjes zijn niet zo door iedereen geliefd, ze worden enkel in de winter gegeten en, een beetje zwak laatste argument, ik besef het, in het buitenland denken ze dat ze alleen uit Brussel komen (Brussels’ sprout).
Dus ja, de Spruitjestijd heeft ons parten gespeeld, heel wat kopzorgen bezorgd.
Maar…er is ook heel goed nieuws .bvb :
In de eerste plaats vandaag een bijzonder woord van dank aan Lisa, onze voorzitter, die eigenlijk uniek en onvervangbaar is voor Toeterdonk, op vele gebieden.
Samen met jullie geven we haar een stevig applaus en een klein cadeautje als dank voor alles!! (Tars geeft bloem en Thibeau het aandenken “Zonder muziek zou het leven een vergissing zijn”)
Weet U, samen met jullie zijn we ongeveer de eersten die na de Spruitjestijd in deze zaal kunnen en mogen optreden en aanwezig zijn. Dankzij de subsidiering vanuit het Vlaamse onroerend erfgoed – dat kent U wel – is deze Art Nouveau zaal in alle praal en pracht bijna helemaal hersteld.
Voor het ter beschikking stellen van deze zaal dank ik in het bijzonder de directie van de middelbare school St-Angela, en geef ze samen met U graag een warm applaus.
Onroerend erfgoed…
Ik merk dat de burgemeester hier ook aanwezig is. M. de burgemeester, onroerend erfgoed betekent een stevig subsidiedossier, dat weet U beter dan ons.
Wel, voor wie het nog niet wist, in het voorjaar van 2021 werden ook de fanfares door de Vlaamse overheid erkend als “immaterieel on(t)roerend erfgoed”.
Ik ben ervan overtuigd dat dit ook in onze gemeente een stevig subsidiedossier kan worden in de nabije toekomst.
Beste vrienden,
Met “Reet Petite” en “Everybody needs somebody” brengen we de eerste muzikale tapasstukjes op jullie feesttafel
Dag Roger, Roger Haven welkom hier vooraan. U bent misschien niet de alleroudste in ons midden vandaag, maar u bent in elk geval een van de oudste en trouwste fans van Toeterdonk.
Op 1 uitzondering na heeft u alle concerten bijgewoond.
Roger, U bent ook de vader van een rijke kroost en 1 van Uw zonen is Carl. Carl is er ook van het begin bij : hij was zelfs onze eerste voorzitter toen we van zero begonnen!! En ook zijn bijdrage als saxofoonspeler blijft een onmisbare schakel. Roger, ik geef U graag het woord.
Speech Superfan Roger Haven
Beste leden van Toeterdonk,
Beste supporters van Toeterdonk,
Men heeft mij gevraagd als wat oudere supporter van Toeterdonk om een woordje te plaatsen ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de fanfare. Op die vraag zijn we graag ingegaan.
Toch wil ik eerst teruggaan in de tijd, van voor Toeterdonk namelijk.
Zekere dag komt mijn zoon Carl vertellen dat hij zich heeft aangesloten bij de fanfare van Wakkerzeel.
Goed zo! Dan past het maar dat papa en mama naar het jaarlijks concert gaan. Als fervente muziekliefhebbers was dat geen probleem, hoewel we wat fanfare betreft, helemaal geen kenners waren. Zoals gebruikelijk komt Carl natuurlijk tijdens de pauze vragen wat wij ervan vinden. En eerlijk, we waren beiden verrast door de fijne klanken van de kopers. Maar ik had een opmerking.
Carl, zei ik, hier recht tegenover mij zit een jongedame, ik snap het niet, zit die daar als bloempot, of om de hoop te vullen, maar ik zie die niet ademen. Al die andere hebben blozende kaken en rode koppen van de inspanning. Zij? Niets beweegt!
En Carl lachen, ”papa”, zei hij, ”dat is een van ons beste, dat is Tessa”.
Tessa, sorry, voor die negatieve beoordeling door een leek die er niets van kende. Dat is ondertussen fel veranderd!
Wanneer dan Toeterdonk geboren werd, waren wij daar altijd op de jaarlijkse nieuwjaarsconcerten.
Allemaal meegemaakt, behalve één, toen lag ik in Gasthuisberg.
Daarbij, dat prachtige emotionele werk over de eerste wereldoorlog, geweldig!
En dat sprankelende sprookje over die draak, heerlijk!
En dan het kampioenschap in Keerbergen. Ik was de enige meegereisde supporter. Of het daaraan lag, het doet er niet toe, maar ze hebben wel gewonnen.
Dank U Toeterdonk voor al dat mooie muzikale plezier.
Maar Toeterdonk heeft mij ook op culinair vlak bekoord. Wie herinnert zich niet die prachtige spaghetti avonden, die eendenborst met alles erop en eraan.
Wat een lekkere gezellige bedoening! Ook hiervoor hartelijk dank.
Om al die mooie prestaties te verwezenlijken moet er natuurlijk geoefend worden.
En oefenen doen ze, onder de strakke bekwame leiding van Simon, die dan het beste bij zijn spelers weet naar boven te halen. Weer proficiat!
Maar weet dat al dat ge oefen niet veel opbrengt als er geen ziel achter zit.
Bij Toeterdonk is de ziel, de vriendschap, de camaraderie, en zo bereiken ze topprestaties.
Toeterdonk, doe zo voort, zodat we nog van veel muzikale hoogtepunten kunnen genieten.
Nogmaals gefeliciteerd en erg bedankt
Roger Haven
MC Tarsisius
Met de zon eindelijk in het land en de Spruitjestijd bijna geheel voorbij, dromen we van een Caraïbische vakantie op Hawaï, Guadeloupe of Cuba, onder een strooien parasol op een helderwit strand.
Maar met een Cuba libre in de hand, zien we aan de horizon toch ook enkele piratenschepen verschijnen…
“Salade de fruits”
“Pirates of the carribean”
Beste vrienden,
Hier bij mij staat Tars Van Hoecke, jawel Tars
Met zijn voornaam mijn naamgenoot Tars – Tarsi
Tars hoe oud ben jij? “9 jaar”
U hoort het goed, Tars is geboren in 2012. Zijn mama Lisa werd, samen met papa Simon zwanger van Tars in 2011, ook 10 jaar geleden …!!
Beste vrienden, bij het opgroeien van Tars- en ik geef toe, we vertellen dat enkel hier dit soort van ontboezemingen – voor mij was het soms verwarrend, voor mij persoonlijk dan.
Tars kwam geregeld mee naar het repetitielokaal als peuter. En toen dan tussendoor “Tarske!!” geroepen werd door zijn ouders of tante Tess, hoorde ik mijn naam zoals die ook in mijn prille jeugd op de beste momenten wel eens geroepen werd.
U begrijpt, erg verwarrend, toch maar voor enkele seconden, want heel snel werd duidelijk dat men de jonge schattige Tars bedoelde.
Vraagjes aan Tars: welk instrument is dat (cornet) – nog andere?
De jongste muzikant van Toeterdonk (nu enkele weken)
Nog geen concert meegespeeld? Toch wel (vrijwilliger uit de zaal, toevallig partituur bij – cfr Nieuwjaarsconcert 2018-Breughel)
Jouw favoriete speelgoed? Boek? Vriend?
Terug naar de muziek: met de volgende 2 nummers trekken we op safari naar Afrika, Kenia en Senegal in het bijzonder. In verschillende delegaties ontdekten leden van Toeterdonk Afrika.
En werden er verliefd op die uitbundige muziek en zoveel andere mooie dingen.
“Jambo Bwana”
“African Symphony”
Vrienden, we gaan op onze kousenvoeten, jawel alreeds, naar ons voorlaatste nummer en ik mag hier Steven Swiggers verwelkomen. Steven, Haacht is gelukkig De Panne niet.
Jij bent ook fan van het eerste uur en toen we ons vijfjarig bestaan vierden en voor onze vlag een filmpje maakten, werd u plots een succesvol filmacteur en overwoog u enthousiast een carrière switch.
Die is er niet gekomen: U bent gisteren en vandaag, en hopelijk ook morgen nog, onze, Tildonkse burgemeester van Haacht.
Speech Burgemeester Steven Swiggers
Geachte muzikanten,
Geachte aanwezigen,
Er werd mij gevraagd om vandaag als laatste spreker op te treden tijdens het lustrumconcert ter gelegenheid van 10 jaar Toeterdonk.
Als spreker optreden tijdens een muziekconcert is meestal geen evidentie, want uiteindelijk komen jullie voor de muziek en niet voor een toespraak. En zeker al niet voor vier toespraken. Het is uiteindelijk een muziekconcert en geen academische zitting.
Daarom gaan we proberen kort te zijn.
Vooreerst denk ik dat jullie allemaal tevreden zijn dat er na anderhalf jaar eindelijk terug iets anders te beleven is dan wandelen en fietsen. Vanavond zijn we hier dan ook voor een cultureel evenement, wars van de discussie of het nu cultuur met een C of met K is.
De culturele en evenementensector is één van de sectoren die het langst heeft geleden onder de ‘spruitjes’-maatregelen. Ik wil bij deze ook Toerterdonk bedanken voor de youtube-filmpjes tijdens de ‘spruitjestijd’, elk vanuit zijn eigen kot.
Uiteindelijk was er begin juli dan toch licht aan het einde van de tunnel en kon er toch al wat. Vanavond hier in de prachtig gerestaureerde Art-Nouveau-zaal van Sint-Angela, volle bak met Toeterdonk.
Toeterdonk is één van de vijf muziekverenigingen die onze gemeente rijk is. Vijf is zeer veel voor een gemeente van 15.000 inwoners. Leuven bij voorbeeld telt er slechts 4. Ik kan alleen maar zeggen dat ik enorm trots ben dat we in Haacht nog zoveel muzikale traditie en talent huisvesten.
Toeterdonk is alvast een buitenbeentje in dit kwintet. Slechts 10 jaar oud, maar al een palmares om U tegen te zeggen: Vlaams kampioen in 2e afdeling in 2013 en Vlaams kampioen in 1e afdeling in 2017! Een meesterlijke dirigent die als ode aan de passage van de Eerste Wereldoorlog in onze regio, Engelenburcht componeerde en uitvoerde, samen met zijn fanfare. Engelenburcht is niet zomaar een muziekstuk, want Toeterdonk won hier in 2016 de VLAMO-award mee, zeg maar de Vlaamse oscar voor instrumentale muziek. In 2019 tenslotte, de kindervoorstelling ‘Help, de taart staat in brand’.
Ik denk dat veel muziekverenigingen Toeterdonk benijden voor deze prestaties.
Persoonlijk heb ik ook wel een band met Toeterdonk omdat zij enkele jaren geleden, tijdens hun zoektocht naar een eigen vlag, aan het begin stonden van mijn filmcarrière. Door ‘spruitjes’ is die wat in het slop geraakt. Misschien toch een werkpunt voor de fanfare.
Belangrijkste is dat ik, net zoals jullie allemaal, blij zijn dat we terug mogen genieten van de prachtige muziek die ze spelen. En ik hoop en droom van harte dat ze dat nog lang mogen doen. Ik vermoed dat de dirigent en de muzikanten even blij zijn dat ze terug kunnen optreden.
Voor de muzikale droom toch enkele persoonlijke suggesties:
Muziek maak je niet voor jezelf. Elke goede artiest heeft een publiek en het bijhorende applaus nodig. Omdat het lang geleden is vraag ik jullie dan ook een daverend applaus voor deze fantastische groep muzikanten!
(Inleiding op Toccata in minor door Steven)
Slotwoordje van Lisa,met bloemen voor de dirigent (Marjan)
Muzikale verrassing door Simon solo : “Can you feel the love tonight”
“Mission Impossible”