Ergens begin september 2016 vergaderde het bestuur van Toeterdonk bij Paul thuis. Het was een schitterende zondag: op de middag buiten op het terras met de zuiderzon en het nodige vocht om uitdroging te voorkomen.
Gespreksthema: het feestjaar 2017, het jubileumconcert voor ons vijfjarig bestaan, het vlag ontwerp en de begroting daarvoor, want kort bij kas. Het vlagproject zou wel wat geld kosten, ja, maar dat hoorde er nu zeker bij na 5 jaar. Zonder vlag geen identiteit, geen visitekaart, geen persoonlijkheid als fanfareorkest. Daar was iedereen het over eens geweest, ook de muzikanten die enthousiast het laatste ontwerp hadden goedgekeurd.
Ja, waarom geen crowdfunding actie op onze website? Streefdoel: geld inzamelen, zowat 2000 euro in een eerste ruwe schatting, bovenop ons normaal werkingsbudget. Benoit spreekt af met Koalect dat dit soort crowdfundingacties met de juiste software op onze website kan introduceren.
Een vlag tegen april 2017, de maand van ons jubileumconcert, moet lukken: firma’s gecontacteerd, offertes worden bekeken, in februari 2017 moet de beslissende keuze gemaakt worden want voor de productie ervan moet ge toch 6 weken rekenen.
Maar, maar hebben we dan ook geen vlaggendrager nodig? De discussie laait op: ja, nog niet aan gedacht! Vinden we nog wel iemand daarvoor?
Want de eisen voor die job zijn ook niet min: in weer en wind, stoer een vlag dragen voorop, de juiste zijweg inslaan van het afgesproken parcours, de passende maat houden, de aandacht niet laten afleiden door allerlei onvoorziene omstandigheden ,.. Het zijn witte raven wellicht, die aan zo’n eisen kunnen voldoen.
Onvindbaar?
Het was wellicht Simon, die al het voorgaande aandachtig maar stilzwijgend beluisterd had, die het ideetje luchtig op tafel gooide: “en waarom maken we geen kort filmpke daarover? Het kan tevens onze geldinzameling een extra impuls geven?”
Zaterdag 21 januari 2017
Vandaag worden de ganse dag filmopnames gemaakt met regisseur Pat Becker en zijn cameraman in het moderne, ruime gemeentehuis van Haacht. Er werd in de weken vooraf een scenario uitgewerkt, er werd een locatie gezocht en acteurs gevonden.
De parochiezaal Familia is niet beschikbaar, want voorbereiding van een fuif met het oudercomité vanavond. In de art nouveau zaal in het klooster, een onvolprezen staaltje kunst, wordt uitgerekend nu begonnen met de dringende restauratiewerken die dertig jaar geleden ook reeds dringend waren. Het wordt een plezante dag voor de opnameploeg en de hoofdrolspelers.
Scenario
- Het bestuur van Toeterdonk zit met de handen in het haar voor zijn feestjaar: er is straks misschien wel een vlag, maar er is geen vlaggendrager. Na lang gepalaver, besluit voorzitster Lisa om bij de burgemeester van Haacht – en, niet onbelangrijk, ook inwoner van Tildonk – raad te vragen over deze penibele toestand. Na enige overpeinzingen adviseert de burgervader om een vacature te plaatsen in de geschreven pers. De vacature is duidelijk: de man of vrouw moet aan heel bijzondere voorwaarden voldoen. Vlaggendrager zijn in een fanfare is een uitzonderlijke job en veeleisend, zo leert de rijke geschiedenis: de klimatologische omstandigheden variëren in België : zon , hitte , koude en vriesweer, wind- en regenvlagen, … En er zijn de andere “details” die buitenstaanders al snel onderschatten: wisselende stapritmes, gejuich of gefluit van omstaanders, honger en dorst op de meest ongewenste momenten.
- De reactie op de “annonce” is onverwacht en massaal: tientallen kandidaten meldden zich aan. In de selectie worden drie kandidaten weerhouden. Zij worden opgeroepen voor fysieke tests en een stijl-vaardigheidstest.
Vanessa Is een knappe vrouw met heel wat ervaring die ook charme potentieel heeft en denkt daarmee de jury te kunnen overtuigen van haar vlaggendrager- gehalte.
Jacques is de tweede kandidaat: een vlotte vijftiger die de wereld heeft afgereisd, minzaam en sportief is, het bourgondisch leven kent en denkt zijn steentje te kunnen bijdragen. Hij is toe aan een nieuwe uitdaging in zijn leven. Via de job als vlaggendrager krijgt hij daar alle kansen toe, denkt hij.
Er is tenslotte Roger, 87 jaar en zo’n 80 jaar fanfarist in hart en nieren. Gezien zijn embouchure nu wat verminderd is als tuba speler, gaat hij voluit voor deze vacature in zijn kenmerkende bijzondere stijl. Tijden zijn geëvolueerd, maar hij denkt nog steeds, sprekend uit ervaring, aan de spreuk “geen klank zonder drank”. - De kandidaten verschijnen voor een zorgvuldig geselecteerde jury met netjes in evenwicht 2 vrouwen en 2 mannen.
Er is Paula, een lokale fanfare fan, die gekozen werd op basis van haar indrukwekkend Olympisch palmares waarvoor ze meermaals gelauwerd werd. Op de Spelen van München (1972) behaalde ze de zilveren medaille indoor vlaggenzwaaien in de categorie -65 kg. Koningin Fabiola stuurde haar toen felicitaties op een vakantiekaart uit Motril in Spanje. Ze koestert nog steeds die kaart die boven haar leesfauteuil aan de muur in de living hangt.
Er is Benoit, expert in menselijk gedrag onder bijzondere weersomstandigheden, collega/evenknie van Sandrine Hakendozer en Frans De Roosere èn in zijn vrije tijd exclusief saxofoonspeler. Vandaag is hij evenwel zwaar verkouden.
Er is Tarsi, wat verdwaald, wereldvreemd en zogezegd muziekexpert in de beste bugeltraditie. Gezien het belang van de bugelsectie in Toeterdonk, toch een pluspunt alles bijeen.
Tenslotte is er Lisa, de voorzitter-CEO van het fanfareorkest Toeterdonk, die in nauwe afspraak met dirigent en bestuur, waakt over de kwaliteit en correctheid van het verloop en de eindbeslissing. - De beraadslaging door de jury verloopt niet rimpelloos. De meningen lopen sterk uiteen: de heren juryleden hebben hun argumenten voor Vanessa: jeugdig, enthousiast en lenig in het juiste pak met de juiste , elegante bewegingen . Topkwaliteiten voor de job, toch?
De dames begrijpen helemaal niet hoe de mannen zich zo makkelijk laten overdonderen door een vrouwelijke verschijning die volgens hen niet direct past in de fanfare traditie van het kleine dorp.
Er is Jacques die voor hen de ideale kandidaat is en ja, toegegeven, wel beantwoordt aan alle gestelde voorwaarden. Wordt hij het? Er wordt ook lang stilgestaan bij de sterke punten van Roger met zijn onnoemelijke fanfare- verdiensten en – ervaring. In de fysieke proeven gaan Jacques en Vanessa hem natuurlijk voorbij, maar is niet wat meer tolerantie geboden gezien zijn leeftijd? Het gaat hier toch niet om een Olympische prestatie?
Klap op de vuurpijl komt er echter in deze uitzichtloze discussie tussen voor- en tegenstanders als de voorzitster tijdens de beraadslaging onverwachts bekent dat er intense en directe familiale belangen spelen in haar relatie met Roger.
En, voor belangenvermenging zijn de overige juryleden als de dood. - Er is tenslotte de tumultueuze persconferentie na de beraadslaging door de jury die tot in de vroege uurtjes had geduurd.
De talrijk opgekomen pers wacht in spanning op de uitslag van deze finale, net zoals het ganse dorp Tildonk en omliggende.
Over wie het nu zou worden gingen immers dagenlang geruchten en speculaties de ronde.
De vierkoppige jury trad nog plechtig de zaal binnen voor de bekendmaking van de uitslag.
Een trotse voorzitster wil, onder het drukke flitsen van de camera’s, de naam gaan bekendmaken als er plots iemand de zaal binnenstormt, naar de voorzitster rent en iets in haar oor fluistert.
Dit onvoorziene incident doet de aanwezige persmeute even verbaasd en onbegrijpend toekijken.
De voorzitster kijkt compleet verrast en lijkbleek voor zich uit, herpakt zich dan en deelt met aarzelende stem mee dat er iets heel essentieels over het hoofd gezien werd: er is nog geen geld voor een vlag!!!!
En dan verschijnt in kleur een hoopvolle glimlach op haar gezicht: samen met alle aanwezigen roept ze de kijker op om een bijdrage te storten voor de aankoop van de nieuwe vlag.
EINDE
TW